"Poezja jest dla mnie czerstwą kromką duszy, która szuka smaku w ustach przekraczających granicę pospolitości". Wywiad z Gabrielą Kachel
Drodzy Czytelnicy!
Miło nam poinformować, iż do grona naszych poetów dołączyła Gabriela Kachel, ze swoim debiutanckim tomikiem "W Bezdechu".
W najnowszym numerze Biuletynu literackiego przeczytacie wywiad z autorką, który przeprowadziła Agnieszka Krizel, również patron medialny tomiku, która poezję Poetki rekomenduje na okładce tak:
Poezja Gabrieli Kachel lawiruje między emocjami Odbiorcy a głębokim odczuciem niezwykłej samotności podmiotu lirycznego, który porusza trudne, bolesne tematy. W tych wierszach dominuje ból, śmierć i jakaś osobliwa tęsknota, jakby za utraconym życiem lub traconym pomału życiem. Każdy podmiot liryczny opowiada osobną opowieść, którą autorka osnuła w namacalne wręcz afekty metafor, które podskórnie gnieżdżą się w naszych myślach. Polecam, bardzo!
Wywiad udostępniamy Państwu poniżej. Życzymy przyjemnej lektury! I zapraszamy do zakupu tomiku, w zakładce SKLEP.
A.K.: Dzień dobry, Gabrielo. Czym dla Ciebie jest poezja? Jakie ma ona znaczenie i miejsce w Twoim życiu?
G.K.: Poezja jest dla mnie czerstwą kromką duszy, która szuka smaku w ustach przekraczających granicę pospolitości. Jest musztrą słów, które mają odwagę zmieniać kształt rzeczywistości.
A.K.: Jak myślisz, co jest istotą poezji, tej współczesnej, której jesteśmy twórcami?
G.K.: Istotą poezji tej współczesnej, jak i tej sprzed wieków, jest próba kadrowania zmysłowości świata i jego duszy.
A.K.: Czy poezja współczesna ma szansę się obronić w chaosie informacyjnym, trudnym położeniu literatury w ogóle?
G.K.: Myślę, że w obecnych czasach potrzebujemy pochylić się przede wszystkim nad poezją. Potrzebujemy słów, które staną murem za swoimi ideami, które chcą zbawiać świat.
A.K.: W jaki sposób dotrzeć z poezją do dzisiejszego Czytelnika/Odbiorcy?
G.K.: Dociera się najskuteczniej przez proste i czułe gesty słów, które nie boją się opiekować wszystkim tym, co teraz.
A.K.: O czym jest Twój tomik "W Bezdechu"? Czym on jest dla Ciebie osobiście?
G.K.: Jest podróżą w przeszłość, próbą oswojenia wszelkich demonów.
A.K.: Co Cię inspiruje?
G.K.: Inspirują mnie ludzie i chwile, które są zakurzoną pocztówką ze świata wykolejonego czasu.
A.K.: Dlaczego akurat piszesz/tworzysz poezję?
G.K.: Próbowałam i prozy, ale dopiero poezja otworzyła mnie na szansę wyrażania siebie.
A.K.: Kto jest dla Ciebie poetycką inspiracją, po czyją poezję sięgasz najczęściej i najchętniej?
G.K.: Miałam i mam wielu mistrzów, choćby Blake, Whitman, Rilke, a z polskiej poezji - Grochowiak, Miłosz.
A.K.: Refleksja od siebie do Czytelników.
G.K.: Spacerujmy pod rękę ze słowami, które rumienią
się na widok kałuży.
