• POL
  • ENG
Wydawnictwo  ANAGRAM
  • Główna
  • Aktualności
  • FELIETONY
  • O nas
  • Kontakt
  • Nasi partnerzy
  • Zespół
  • SKLEP
  • Business and Life
  • Propozycje wydawnicze
  • AGENCJA ARTYSTYCZNO-DORADCZA
  • Polityka prywatności
  • KONSULTACJE

"Poeta podobnie jak aktor, ma pod ręką odpowiednie narzędzia i środki. Za ich pomocą rysuje świat niezależny od tego realnego." - felieton poetycki Małgorzaty Anny Bobak - Końcowej

czerwiec 23, 2020 o godzinie 3:36 , Brak komentarzy

Drodzy Czytelnicy!

Dzisiaj kolejna prezentacja poetycka.

Małgorzata Anna Bobak Końcowa i tomik Papierowe serwetki pod redakcją oraz słowem wstępnym Marty Klubowicz. Tomik znajdziecie również w naszym sklepie internetowym. Link poniżej!

Życzymy przyjemnych wrażeń!



***

Poetka wie, iż linia światła jest bardzo cienka i można skończyć jak Światogor (bohater rosyjskich bylin) nie mogąc dźwignąć niewinnie wyglądającej sakwy – zawierała ciężar całego wszechświata – grzęźnie w ziemi i umiera. Woli bąbelkami powietrza pukać do wnętrza kamieni. W czym pomagają jej mistrzowie poezji zwłaszcza Herbert, którego przywołuje wie wierszu Noli me tangre.

„Herbert napisał że świat

wypełnia nieustanna krzątanina poetów

pośród ptaków i kamieni”

Poetka dołącza się do tej krzątaniny – tknięta iskrą bożą utrwalania przemyśleń dla pokoleń, ale ludzkim odruchem zwątpienia w sens pracy pisarskiej wyznaje:

„a ja jestem pomarszczoną serwetką

umieszczono na mnie kilka słów

szkicowano twarze i wiersze

boję się że wytrą mną gęby

i wilgotne oczy

nie wiedzą

że i ja i wiersze nie służymy

jako chusteczka”

Od poezji nie ma ucieczki. Ona powraca jak Odys zataczając ogromne koło. Takim Odysem w mikro skali jest Małgorzata. Opuściła przed laty nyską Itakę – względy egzystencjonalne – cały czas wytrwale pracując nad kunsztem warsztatu poetyckiego. Ta praca nie poszła na marne. Czego dowodem są wydane tomy i dziesiątki publikacji w czasopismach i almanachach o zasięgu światowym.

Jerzy Stasiewicz


Poezja – „Tańczący derwisz wie lepiej ”

„Muzyka zaczyna zanikać, gdy odchodzi za daleko od tańca, poezja zaczyna zanikać, gdy odchodzi za daleko od muzyki”

Ezra Pound

Moje wyobrażenie poezji nie definiuje jedynie utworów o poetyckim charakterze. To zjawisko o szerszym wymiarze, którego tchnienie można zaobserwować w różnych aspektach życia i dziedzinach sztuki. Korczak porównywał dzieci do poetów i filozofów, ponieważ: „poetą jest człowiek, co się bardzo weseli i bardzo martwi, łatwo się gniewa i mocno kocha”.

Myślę na przykład o Fridzie Kahlo. Nie było przedtem ani potem malarki, której artyzm stanowiłby tak intymną wiwisekcję i próbę zmierzenia się z samą sobą w iście lirycznych impulsach rysujących mocne kontury na płótnach. Natomiast Felliniego można uznać za poetę iluzjonu.

Spróbujmy więc zrozumieć, w jaki sposób artysta postrzega i naśladuje rzeczywistość. I czy potrzebuje odpowiedniego stanu ducha, by napisać wiersz. Namalować obraz. Pochylić się nad kawałkiem drewna czy partyturą. Nie sposób nie przywołać pojęcia mimesis w kontekście aktorstwa. Jedną z najlepszych form naśladujących przeżycia jest taniec. Oczyszcza ciało i umysł jak poezja niesłusznie wykluczona przez starożytnych z obrębu sztuki.

„jestem aktorką, udaję szum wiatru na scenie”

Czy przekonuje Was koncepcja Arystotelesa, że aktor na scenie nie przeżywa prawdziwego smutku? Lecz jedynie naśladuje? Mnie nie do końca... Aktor w sztuczny sposób potrafi w sobie wywołać prawdziwe emocje, które jednak znikają po zejściu ze sceny. Poeta podobnie jak aktor, ma pod ręką odpowiednie narzędzia i środki. Za ich pomocą rysuje świat niezależny od tego realnego.

Dobrze by było, by to całe szaleństwo odbywało się pod kontrolą intelektu, bo trzeba kierować się emocjami, uczuciami wyższymi, nastrojem, ale i rozumem. Kontroluje nas rzemieślnik odpowiedzialny za formę. Stajemy się rodzajem medium.



*

Tańczący w nas derwisz wsłuchuje się w zagadkowy rytm i przekaz języka. Rusza w tan nie przeczuwając dokąd poprowadzi go pierwszy wers. Chce wibrować w rytmicznym tworzeniu piękna. Dzieje się to automatycznie, szybko. Natrętne słowa wyrwane z brzucha garną się prosto do gardła, a melodia nie milknie. Pragniemy jej o zmierzchu i o świcie. Kolejnych słów-nut, jak powietrza.

„odwróciłam się plecami

do wiersza

choć dobijał się

do brzucha”

„Odyseja” Homera czy „Eneida” Wergiliusza musiały być jednocześnie przekazem, poezją i muzyką. Z czasem te gatunki zaczęły się rozdzielać. I tu wszystko się pięknie zapętla, bo poezja jest bliższa muzyce niż literaturze.

Pisać wiersze to tak, jakby grać na pianinie.

Wymaga to też techniki, czyli rzemiosła.

Małgorzata Anna Bobak - Końcowa - poetka, malarka, animatorka kultury, ilustratorka książek. Członkini Polskiego Stowarzyszenia Haiku. Zadebiutowała w 2017 na łamach „155th WHA Haiga Contest”. Autorka tomików: Brzydka, Żywot Pliszki, Medalik bez łańcuszka, Juzine, Co pachnie ciszej i Papierowe serwetki. Jej utwory znalazły się w wielu antologiach, m.in. Contemporary Writers of Poland 2000-2014 wydanej w Stanach Zjednoczonych, Pszczyńskiej Grupy Poetyckiej Wczoraj, dziś, jutro, w Antologii Poezji Kobiecej Czas Kobiety, Antologii Międzynarodowej Grupy Artystycznej „Kwadrat” Metafora współczesności, w Antologii Poetów Polskich 2017, w Almanachu Pokonferencyjnym Kondycja Dzisiejszej Polskiej Poezji, w almanachach Polskiego Stowarzyszenia Haiku Wędrowne ptaki i Wędrowne ptaki 2, w Międzynarodowej Antologii Festiwalu Poezji Słowiańskiej 2019 Złączeni słowem. Publikowała na łamach „Śląska”, „Wytrychu”, w „Papierowym Żurawiu”, w „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Gazecie Pszczyńskiej”, w „Babińcu Literackim”, w „Mega*Zine Lost & Found”, w japońskim miesięczniku „KUZU” oraz na portalach PoeciPolscy.pl, Pisarze.pl, Kuźnia Literacka. Prowadzi Salon Literacki przy Nyskim Domu Kultury.

Tomik poetki znjadziecie:

http://sklep-wydawnictwa-anagram.mozello.pl/sklep/item/papierowe-serwetki---malgorzata-anna-bobak---koncowa/


Zapraszamy na nasz kanał YT, gdzie poetka czyta wiersz "Wariatka" z tomiku "Papierowe serwetki":

https://youtu.be/pvlsiqUpCeA









Brak komentarzy

Pozostaw odpowiedź







Najnowsze wpisy

  • "Tworzenie poezji stało się dla mnie wewnętrzną potrzebą i terapią - formą psychicznego samo-wsparcia w trudnych momentach i wyjątkowo wzruszających chwilach. Poezja stawia kropkę nad „i”, cementuje moje ostateczne reakcje, odczucia i decyzje, stając się mimowolnie swoistym pamiętnikiem. Jest również celebracją języka i hołdem oddanym słowu i jego sile". Felieton poetycki Elizy Anny Falkiewicz.
    5 lip, 2022
  • "Pisanie jest moją wewnętrzną potrzebą i terapią - formą psychicznego samowsparcia w trudnych momentach i wyjątkowo wzruszających chwilach". Wywiad z Elizą Anną Falkiewicz
    18 maj, 2022
  • "Poezja jest potrzebą serca – tylko tyle i aż tyle". Felieton poetycki Mateusza Pospiecha.
    28 kwi, 2022
  • "Poezja ma zawsze dla mnie wartość sentymentalną. Poezja jest dla mnie podróżą po życiu, terapią i lekiem na całe zło". Wywiad z Mateuszem Pospiechem, autorem tomiku "Znów oczy mam niebieskie".
    13 kwi, 2022
  • ZAPROSZENIA NA WYDARZENIE W KINIE ATLANTIC - DOSTĘPNE SĄ TYLKO W WYDAWNICTWIE ANAGRAM, OBOWIĄZUJĄ ZAPISY (W ZALEŻNOŚCI OD WOLNYCH MIEJSC: anagram@adres.pl)
    10 lut, 2022
  • "Tak, Berlin to moje ulubione miasto, chociaż to trochę jakby nieodwzajemniona – na razie – miłość, ale wciąż mam nadzieję zamieszkać tam na dłużej, niż tylko kilka dni w roku". Mariusz Sambor o najnowszej powieści "I wszyscy go opuścili..."
    9 sty, 2022
  • "Rytmy wierszy wpływają na moje rozumienie życia, a życie w swoim czasie pogłębia odczuwanie poezji. Mówiąc o poezji, przede wszystkim mam na uwadze twórczość, która w moim zrozumieniu dorównuje życiu, a przez to zajmuje w nim miejsce odpowiednie". Ołeksandr Kłymenko
    5 sty, 2022

Informacje dodatkowe

W tym miejscu można wprowadzić kilka informacji pobocznych. Jeśli żadne dodatkowe informacje nie istnieją, możesz ukryć ten tekst lub blok, klikając ikonę znajdującą się w górnym prawym narożniku.

  • AGENCJA ARTYSTYCZNO-DORADCZA
Utworzono za pomocą Mozello – to najłatwiejszy sposób tworzenia witryn internetowych.